«Κέντρο της χριστιανικής λατρείας είναι η προσφορά της θυσίας του Χριστού για τη σωτηρία μας. «Υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας». Με τη θυσία του Χριστού τερματίζεται η αρχαία λατρεία του Ισραήλ, που ήταν προορισμένη να εκφράσει και να διασώσει την ταπεινή και ελπιδοφόρα προσδοκία της σωτηρίας. Η σωτηρία, χάρη στη θυσία, που ο Ιησούς Χριστός προσέφερε πάνω στο θυσιαστήριο του Σταυρού, είναι πλέον πραγματικότητα. Και ο άνθρωπος μπορεί να απολαύσει τους καρπούς αυτής της θυσίας μετέχοντες στη Θεία Ευχαριστία… Η λατρεία γίνεται μέσα από κοινωνία και ένωση του ανθρώπου με το Θεό «εν τω προσώπω Ιησού Χριστού» (Β’ Κορ. 4,6). Είναι το ξεχείλισμα της αγάπης και της ευγνωμοσύνης μας. Ο αίνος των χειλέων και η δοξολογία της καρδιάς μας. Η εναπόθεση της υπάρξεως μας στα χέρια του Θεού, στην πρόνοια, την αγάπη και την πατρική φροντίδα Του… Ο Θεός, αγαπητοί μου, ζητά από εμάς λατρεία που ν’ πηγάζει μέσα από την καρδιά μας. Ευαρεστείται στην προσευχή που προέρχεται από τα βάθη της υπάρξεως και η οποία εκφράζει τη θερμή αγάπη και την πλήρη σ’ Εκείνον αφοσίωση της ψυχής μας. Αξιώνει να Του προσφέρουμε την ίδια την καρδιά μας. Για να γίνει Εκείνος μόνιμος ένοικος της. Και να αναδειχθεί έτσι ο πιο υπέροχος τόπος λατρείας, ο πιο περίλαμπρος ναός, όπου θα λατρεύεται και θα δοξάζεται. Ο ίδιος ο Θεός παραγγέλλει από την εποχή της Π. Δ. ακόμη: «αγαπάν αυτόν και λατρεύειν Κυρίω τω Θεώ σου ἐξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου» (Δευ.10,12)… Ο Θεός επιζητεί ακόμη τη θέληση και τον αγώνα μας. Επαναπαύεται όχι στις υλικές προσφορές αλλά στην πιστότητα μας. Στην προσπάθεια που καταβάλλουμε για ν’ ακολουθήσουμε το θέλημα Του και να ζήσουμε σύμφωνα με το Ευαγγέλιο Του. Με το στόμα του προφήτου Ωσηέ μας επισημαίνει: «έλεος θέλω και ου θυσίαν και επίγνωσιν Θεού ή ολοκαυτώματα» (6, 6)… Η μεγάλη ελπίδα του σημερινού ανθρώπου, που υποφέρει από μοναξιά και συμπιέζεται κάτω από την κυριαρχία της μηχανής, είναι ο δρόμος της πίστεως. Η χαρά και η ανάπαυση της προσωπικής συναντήσεως με τον Θεό· στο χώρο της Εκκλησίας· στο κλίμα της προσευχής· στην ατμόσφαιρα της θείας λατρείας. Μια λατρεία όμως, που, όπως ο Κύριος μας διδάσκει σήμερα, θα προσφέρουμε πάντοτε στο Θεό «εν πνεύματι καί αληθεία» τόνισε, μεταξύ άλλων, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, στο κήρυγμά του, την Κυριακή της Σαμαρείτιδος, 6 του μηνός Μαΐου ε.ε., σχολιάζοντας την αναγνωσθείσα ευαγγελική περικοπή, στον Ιερό Ενοριακό Ναό Αγίας Ειρήνης Κυανής – Διδυμοτείχου, όπου και ιερούργησε μεθορτίως της εορτής της Μεγαλομάρτυρος Ειρήνης.
