Δεδομένου ότι οι καιρικές συνθήκες της περιόδου ευνοούν την συμμετοχή των πιστών σε λατρευτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις οι ακρίτες του Κεντρικού και Βορείου Έβρου εόρτασαν την μνήμη της ανακομιδής των ιερών λειψάνων του Αγίου Αθανασίου στους πανηγυρίζοντες Ιερούς Ενοριακούς Ναούς Ελληνοχωρίου, Λάδης, Μεγ. Δοξιπάρας, Νεοχωρίου, Ελαίας, Χιονάδων, Πτελέας, Ζώνης, Ασπρονερίου, Λαβάρων (Παλαιός) και στα φερώνυμα Παρεκκλήσια στην Πυροστιά Διδυμοτείχου, στους Μεταξάδες, στη Δαδιά, στην Κορνοφωλιά και στο Αλεποχώρι.
Ο Σεβασμιώτατος αφ εσπέρας, την Τρίτη, 1η του μηνός Μαΐου ε.ε., χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό, ευλόγησε τους άρτους και μίλησε επίκαιρα στον μεταβυζαντινό Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου Λάβαρων (κτίσμα του 1834), παρουσία του Δημάρχου Σουφλίου Ευάγγελου Πουλιλιού και ικανού εκκλησιάσματος. Ανήμερα ο Σεβασμιώτατος ιερούργησε και μίλησε στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ενοριακό Ναό Αγίου Αθανασίου Νεοχωρίου Ορεστιάδος. Τη Θεία Λειτουργία στο Νεοχώρι παρακολούθησαν ο Αντιδήμαρχος Ορεστιάδος Χρήστος Ορμανλίδης, ο Αστυνομικός Διευθυντής Ορεστιάδος Πασχάλης Συριτούδης, ο Κοσμήτορας της Σχολής Γεωπονίας και Δασολογίας του Δ.Π.Θ. (που εδρεύει στην Ορεστιάδα) Σπυρίδων Κουτρούμπας, η Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Νεοχωρίου Αθανασία Ασπρογέρακα και πολυπληθές εκκλησίασμα. Ευχάριστη έκπληξη ήταν η επίσκεψη του Αρχιμανδρίτου Νεκταρίου Μουλατσιώτη, Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως Φωκίδος, ο οποίος εκκλησιάσθη μετά της συνοδείας του.
Ο Σεβασμιώτατος, επ ευκαιρία της μνήμης του Αγίου Αθανασίου και της εορτής της Μεσοπεντηκοστής, σημείωσε ότι «ο Χριστός δεν είναι θεωρία αλλά εμπειρία και αυτό καταδεικνύει η ζωή, το έργο και η αγωνιστικότητα του Μεγάλου Αθανασίου, ο οποίος σε καιρούς δύσκολους στήριξε την Αλήθεια της πίστεως, όπως αυτή απεκαλύφθη από τον Κύριο, ευρισκόμενο στο Ιερό, μεσούσης της εορτής της Σκηνοπηγίας» και συνεχίζοντας τόνισε ότι, κατά τον Ιερό Συναξαριστή, με την καθιέρωση της εορτής της Μεσοπεντηκοστής «μνείαν ποιούμεθα των λόγων του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού περί της προελεύσεως, της διδασκαλίας Του και περί της θείας καταγωγής Του και ότι ούτω ο Χριστός Μεσσίαν εαυτόν απέδειξε, μεσίτην και διαλλακτήν ημών γενόμενον και του αιωνίου Αυτού Πατρός».
